De Staten hebben een zorgvuldig en unaniem besluit genomen. Het college haalt nu alle toeren uit om toch maar vóór 2 maart de regeling voor ‘lopende zaken’ te verruimen. Als er zaken zijn die toch doorgang zouden moeten vind ik dat het college netjes volgens de spelregels een statenvoorstel kan indienen om die betreffende verplaatsing mogelijk te maken. De Staten beslissen dan of dat voorstel gehonoreerd kan worden. Het college kiest hier bewust niet voor en wil die beslissing niet aan de Staten voorleggen. Blijkbaar vertrouwt ze de afhandeling niet toe aan de Staten of aan een nieuw college. Dat roept bij mij alleen maar meer vragen op.

Dat het college nu een nieuwe verordeningtekst ter inzage aanbiedt is een wassen neus. De ontheffingsbesluiten zijn immers al door het college geschreven. Wat is de inspraak dan nog waard. Wil het college écht luisteren naar wat er door gemeenten en burgers ingebracht zal worden of voelt zij zich gedwongen enkel de gestelde termijnen te volgen?

Als je het hele ‘spel’ van dichtbij volgt dan kan ik die vele gemeenten, burgers en ondernemers die ons terecht vragen om als provincie een open en transparant ruimtelijk beleid te voeren goed begrijpen.

Ik verwacht op 25 februari nog een heet middagje met een voor het college verrassende afloop. De schijnwerpers zullen die dag in ieder geval niet op de landelijke maar op de provinciale politiek gericht staan.

Hermen Vreugdenhil